Hoe denken jullie over racisme?
Onze filosofie beschrijft dat er oneindig veel zielen zijn, die allemaal uniek zijn maar spiritueel gelijkwaardig aan elkaar. Net als passagiers in verschillende voertuigen.
Sommigen van ons rijden in grote kleine auto’s, anderen in grote, weer anderen in een vrachtwagen of bestelbus, bontgekleurd of metallic gespoten. Nieuwe modellen, oude, Engelse, Japanse of Duitse. Zo bestaan er ook verschillende soorten biologische ‘voertuigen’. Wanneer iemand vergeet dat hij de bestuurder is en denkt dat hij de auto zelf is, en bijvoorbeeld tegen zijn vrienden zou zeggen “Ik ben een Honda”, dan zouden zijn vrienden zeker denken dat hij even de weg kwijt is.
Op dezelfde manier is iemand die over zichzelf (of anderen) denkt “Ik ben een jonge zwarte man” of “Ik ben een oude Japanse vrouw”, even het contact met de werkelijkheid kwijt. De enige echte identiteit is: “Ik ben een ziel, en dit lichaam waarin ik zit is tijdelijk.” Als mensen denken dat ze bij een bepaalde etnische groep, ras of nationaliteit horen, is dat dus een incorrecte identificatie.
Zo’n identiteit kan ons ten onrechte door anderen worden opgelegd, maar ook door onszelf. Hoe dan ook, het is een kwestie van foute labels. Racisme ontstaat als deze foute labels ook nog eens gepaard gaan met negatieve discriminatie tegen bepaalde groepen op basis van deze uitwendige labels. Dit is onwenselijk en brengt ons slechts spanningen en conflicten.
Hoe zouden jullie het racismeprobleem dan oplossen?
Hoewel de realiteit is dat iedereen eeuwig is en een spirituele identiteit heeft, zijn maar heel weinig mensen zich hier de hele tijd van bewust. De meesten van ons voelen zich nauw verbonden met hun biologische of culturele afkomst. Vervolgens vormen ze een groep met mensen dezelfde identificatie, zoals een gemeenschap, stam nationaliteit of godsdienst. Onze geschriften (de Veda’s) beschrijven een sociaal systeem dat deze verschillen erkent en eert, en ze niet kunstmatig negeert.
Omdat de meeste mensen hun tijdelijke lichamelijke en mentale identiteit als werkelijkheid ervaren, bevordert dit systeem de affiniteit tussen mensen met een soortgelijk temperament en talent voor gerelateerde activiteiten. Dit systeem heet het varna-ashrama systeem. Het ziet de samenleving als een lichaam met verschillende organen die ieder hun eigen rol spelen, ieder met eigen regels. Het probleem in de moderne samenleving is dat we een spiritueel idee, namelijk de gelijkwaardigheid van alle zielen, proberen onder te brengen in een ’one-size-fits-all’ maatschappij. Het idee hierachter is ongetwijfeld nobel, maar het werkt niet al te best.
In een sociale structuur die gebaseerd is op de principes van varna-ashram zijn verdraagzaamheid, medeleven en spirituele ontwikkeling voor iedereen heel belangrijk. Zonder deze essentiële elementen kan een samenleving niet naar behoren werken.