Heilige koeien en hun bescherming
Dat koeien heilig zouden zijn, daar hebben we allemaal wel eens van gehoord. Maar waarom wordt de koe als heilig beschouwd? Om dat te begrijpen moeten we naar India.
In de agrarische levensstijl die je in Indiase dorpen vindt, is het zorgvuldig omgaan met natuurlijke bronnen een integraal onderdeel van het bestaan. De dorpelingen gebruiken wat ze van moeder natuur krijgen om zelf alles te maken dat ze nodig hebben; van huizen van klei tot zelfgeweven kleding. Maar het dorp leunt voor zijn voortbestaan vooral op de bescherming van koeien. Ieder huishouden heeft minimaal één koe en omdat dit hun nuttigste huisdier is, wordt deze met veel liefde behandeld als deel van het gezin.
Niet alleen melk
Zowel de koe als de stier worden op het platteland van India als onontbeerlijk beschouwd, dus dat geldt voor 90% van de Indiase bevolking. De koe eet alleen gras dat niets kost en geeft in ruil daarvoor melk, wat bijna alle voedingsstoffen bevat die we als mens nodig hebben. Een koe geeft per dag meer melk dan een hele familie op kan drinken. Wat niet opgedronken wordt, wordt verwerkt tot yoghurt, boter en ghee (geklaarde boter). Dat laatste is de basis voor vele heerlijke Indiase zoetigheden en snacks.
Omdat koeien melk geven, worden ze in de Indiase cultuur beschouwd als een moeder, en dus vererenswaardig. Hoeveel kinderen worden er niet grootgebracht met melk?
Maar melk is niet het enige dat de koe ons geeft. Het is algemeen bekend in India dat zelfs de ontlasting van koeien nuttig is omdat deze antiseptische stoffen bevat. Ook zie je in ieder Indiaas dorp plakjes koeienpoep drogen in de zon, die worden gebruikt als brandstof om op te koken. De urine van koeien wordt in de Ayurveda als medicijn gebruikt. Wanneer een koe uiteindelijk een natuurlijke dood sterft, maken ze van de huid schoenen, tassen en instrumenten. Zelfs haar hoorns worden gebruikt.
De inzet van ossen
De majestueuze os kan in India op het land gezien worden, waar hij de ploeg trekt. Langzamer dan een tractor, maar hij maakt de grond niet compact waardoor deze minder productief wordt – zoals wel het geval is bij andere mechanische methoden. Ook spaart deze vorm van ploegen de vele beestjes in de aarde. Bovendien: naarmate we meer machines gebruiken in plaats van werkdieren als ossen, des te meer industrieën we nodig hebben om deze machines te maken.
Ossen wordt nog steeds ingezet op het platteland van India en daarom wordt hij gezien als een vader, die hard werkt om ons van voedsel te voorzien. En als vader wordt ook hij als vererenswaardig beschouwd.
Liefdevolle symbiose
Tussen de mens en de koe bestaat een symbiotische relatie. Als we goed voor ze zorgen, onderdak bieden, voeden en beschermen, produceren ze met liefde meer dan genoeg melk voor hun kalveren en kunnen wij nemen wat overblijft; zonder hen op enige manier te schaden.
De beweging voor Krishna-bewustzijn ontwikkelt overal ter wereld boerengemeenschappen. In Radhadesh, onze gemeenschap in de Belgische Ardennen, leven koeien en stieren. Het resultaat van de liefdevolle Vedische methode (varna-ashrama) is daar duidelijk te zien.
